Bugün elimizde ne var? Kendi kendime bunu
sordum bugün elimde ne var? O kadar birikmiş ki anlatılacaklar. Hangi birinden
başlasam derken aklıma düşüverdi hepimizin ortak bir sorunu; kilo vermek.
Şimdilerde yeni yeni yöntemler deniyorum bu
konuya ilişkin. En başta hepsinin birbirine bağlandığı bir süreç söz konusu.
Her biri bir diğerinin kapısını açtı yeniden.
Yeme içme dengemi koruduğum müddetçe
kolaylıkla kilo verebilen bir bünye aslında benimkisi. Son dönemde yemek yeme
güdüsü ise oldukça arttı. Seviyorum ben yemek yemeyi. Bu dünyanın zevk veren
eylemlerinden biri. Yeni olan lezzetleri de denemekten tutun da eski olanın
yeniden sunumunu tatmaya kadar geniş bir yelpaze söz konusu. Durum böyle olunca
da “kilo alırım” endişesiyle yenen her yemek zevkin ötesine taşıyor beni. Bu benim ilginç bakış açım elbette kimbilir nerelerden satın aldım; "yersen kilo alırsın" yargısını...
Bu konu sadece diyetlerle, yemenin
düzenlenmesiyle çözülmüyor benim bakış açımla. Öncelikle altta yatan sebeplerin
temizlenmesi önemli. Bilinçaltının bu duruma alıştırılması. Çünkü kendisi öyle
duvarlar örüyor ki kendi çapında “yediğim su yarıyor” noktasına
ulaşıveriyorsun. Bilinçaltının buna hazırlanması konusunda sevgili arkadaşım
Ebru (İnderesi Mutlu) yardımcı oluyor bana. Daha önceden öğrendiği yöntemlerle yürütüğü çalışmayla bedende kanca olarak takılı kalmış, sürekli yeme durumuna iten duyguları
temizliyor bir güzel. Burada en önemli kişinin yine kendisinde, seçimlerinde.
Bedenimi dinlemek uzun zamandır seçimim. Hep ona sorar buluyorum kendimi; “kilo
vermek istiyor musun?”
Gelen yanıt doğrultusunda akışa izin
veriyorum. İki hafta önce Ebru’yla yaptık çalışma ve bedenim yeniden sinyalleri
göndermeye başladı. Daha az yemek yeme, sağlıklı ürünleri tüketme üzerine. Bu
gelenler de öyle zorlayıcı, baskılayıcı değil; günlük olanın içinde uyaranlar
gibi. Yaklaşık bir buçuk saat kadar çalıştık Ebru’yla ve sevgili bilinçaltım
yine patlattı bombaları. Bu tür çalışmalara ilgili duyanlar bilirler açıldıkça
açılırsın, neler depolar bilinçli zihnin oralara. Açığa çıktıkça fark edip “aaa evet bunu da yapıyorum”lara
geliverirsin. Ebru biraz daha fazla temizledi bu kez. O temizledikçe ben de
hafifledim elbette.
Bu noktada da izinde olmayı seçiyorum her
daim. Yapılan her çalışmanın fiziksel anlamda yansımalarını rahatlıkla görmek
mümkün.
Bunu tek başına bu çalışmayla sağlamak mümkün; ben bunun yanına bedenimin
davet ettiği bir başka çalışmaya daha gönüllü oldum. Bu ne yaratacak? beklentisini
de bir güzel temizleyip ona da izin verdim. Bu kez Esin’le çalışmalara devam
ediyoruz. Esin (Yavuz) Sağlıklı Yaşam & Beslenme danışmanı. Bana uygun bir
menü hazırladı. Ebru’yla beraber kilo vermeye hazır olan bedenimin bu menüyle
yaratacakları benim için de merak konusu. Buna ilişkin beklentileri temizleyip
dün başladım. Heyecanla devam ediyorum işin enteresan yanı o eskiden yediğim yemeklerin
hiçbirine ilgi duymuyorum; eskiden verilen diyet menüleri bedenimde gerginlik
yaratırdı. Oysa şu an bedenimde hissettiğim bir genişleme söz konusu.
Bu hediye benim ilginç bakış açımla
bilinçaltımı bu yönde temizlemek. O ikna olduğunda beden de rahatlıkla
uyumlanıyor.
Bundan daha iyi nasıl olur? Başka neler
mümkün?