Kış ağırlıklarına veda...

Bugün elimizde ne var? Kendi kendime bunu sordum bugün elimde ne var? O kadar birikmiş ki anlatılacaklar. Hangi birinden başlasam derken aklıma düşüverdi hepimizin ortak bir sorunu; kilo vermek.

Şimdilerde yeni yeni yöntemler deniyorum bu konuya ilişkin. En başta hepsinin birbirine bağlandığı bir süreç söz konusu. Her biri bir diğerinin kapısını açtı yeniden.

Yeme içme dengemi koruduğum müddetçe kolaylıkla kilo verebilen bir bünye aslında benimkisi. Son dönemde yemek yeme güdüsü ise oldukça arttı. Seviyorum ben yemek yemeyi. Bu dünyanın zevk veren eylemlerinden biri. Yeni olan lezzetleri de denemekten tutun da eski olanın yeniden sunumunu tatmaya kadar geniş bir yelpaze söz konusu. Durum böyle olunca da “kilo alırım” endişesiyle yenen her yemek zevkin ötesine taşıyor beni. Bu benim ilginç bakış açım elbette kimbilir nerelerden satın aldım; "yersen kilo alırsın" yargısını...

Bu konu sadece diyetlerle, yemenin düzenlenmesiyle çözülmüyor benim bakış açımla. Öncelikle altta yatan sebeplerin temizlenmesi önemli. Bilinçaltının bu duruma alıştırılması. Çünkü kendisi öyle duvarlar örüyor ki kendi çapında “yediğim su yarıyor” noktasına ulaşıveriyorsun. Bilinçaltının buna hazırlanması konusunda sevgili arkadaşım Ebru (İnderesi Mutlu) yardımcı oluyor bana. Daha önceden öğrendiği yöntemlerle yürütüğü çalışmayla bedende kanca olarak takılı kalmış, sürekli yeme durumuna iten duyguları temizliyor bir güzel. Burada en önemli kişinin yine kendisinde, seçimlerinde. Bedenimi dinlemek uzun zamandır seçimim. Hep ona sorar buluyorum kendimi; “kilo vermek istiyor musun?”

Gelen yanıt doğrultusunda akışa izin veriyorum. İki hafta önce Ebru’yla yaptık çalışma ve bedenim yeniden sinyalleri göndermeye başladı. Daha az yemek yeme, sağlıklı ürünleri tüketme üzerine. Bu gelenler de öyle zorlayıcı, baskılayıcı değil; günlük olanın içinde uyaranlar gibi. Yaklaşık bir buçuk saat kadar çalıştık Ebru’yla ve sevgili bilinçaltım yine patlattı bombaları. Bu tür çalışmalara ilgili duyanlar bilirler açıldıkça açılırsın, neler depolar bilinçli zihnin oralara. Açığa çıktıkça  fark edip “aaa evet bunu da yapıyorum”lara geliverirsin. Ebru biraz daha fazla temizledi bu kez. O temizledikçe ben de hafifledim elbette.

Bu noktada da izinde olmayı seçiyorum her daim. Yapılan her çalışmanın fiziksel anlamda yansımalarını rahatlıkla görmek mümkün. 

Bunu tek başına bu çalışmayla sağlamak mümkün; ben bunun yanına bedenimin davet ettiği bir başka çalışmaya daha gönüllü oldum. Bu ne yaratacak? beklentisini de bir güzel temizleyip ona da izin verdim. Bu kez Esin’le çalışmalara devam ediyoruz. Esin (Yavuz) Sağlıklı Yaşam & Beslenme danışmanı. Bana uygun bir menü hazırladı. Ebru’yla beraber kilo vermeye hazır olan bedenimin bu menüyle yaratacakları benim için de merak konusu. Buna ilişkin beklentileri temizleyip dün başladım. Heyecanla devam ediyorum işin enteresan yanı o eskiden yediğim yemeklerin hiçbirine ilgi duymuyorum; eskiden verilen diyet menüleri bedenimde gerginlik yaratırdı. Oysa şu an bedenimde hissettiğim bir genişleme söz konusu.

Bu hediye benim ilginç bakış açımla bilinçaltımı bu yönde temizlemek. O ikna olduğunda beden de rahatlıkla uyumlanıyor.

Bundan daha iyi nasıl olur? Başka neler mümkün?

Share