17 Mart 2015 Salı

kadın olmak

Bir kadın ne zaman vazgeçer kendinden. Çocukken, ergenliğinde, büyüdüğünde. İlk kez cinselliğini fark ettiğinde ya da doyasıya yaşayamadığında kendini. Bir kadın kendinden ne zaman vazgeçer?

Geçmişte içini gıdıklayan, kendini keşfettiğinde hayatından akıp giden neşeyi, coşkuyu öylece bırakmanın derinliği anlatmak istediğim. Bir kadın kendinden vazgeçtiğinde başlar bedenin de acıları. Kendini besleyemeyen, kendini şımartamayan, kendini onurlandıramayan kadının kendince yok oluşunun hikayesi başlar tam da o zaman.

Her kalktığında kendinden değil, içinde hareket eden, bedenini hareket ettiren ruhuna bağlı oynayan bir kukla gibi. İçinde gerçekten kalıcı olan dururken dışardan bakınca kimisi güzel, kimisi çirkin, kimisi seksi, kimisi erkeksi tonlarca kadın var olur hayatta.

Kendini anlatamayan, kendi olamayan bir sürü mutsuz yürek...

Her şeye sıkı sıkıya bağlı, var ettiği değerlerin kontrolünde, içinde dışarıya çıkmaya çalışanı olabildiğine baskılayan... Milyarlarca örneği var bunun. Güya kendi olan kendini tanıyamayan.

Ben ne zaman vazgeçtim kadın olmaktan? Yıllardır normalin bu olduğuna inandırdığım ruhum ne zaman başladı isyana? Bu sen değilsin diye haykırmaya? Sonrada utanıp kendine kapanmaya.

Bunun ben olmadığını bildiğin halde yaşamaya devam etmek, her bir adımda kendiyle yol alanın uzaklaşmasıyla fark ettim ben bunu. Ben bende; ruhum bedenimde çatışmaya başladığında anladım bir terslik olduğunu. Bir tarafım kendiyle uyumdayken, diğer yanım dur bakalım ne oluyor kavgasındaydı.

Olabildiğince de vazgeçmişti ruhum bedenime söylemekten. Daha dişi, daha kendi olmaktan bir zaman vazgeçmişti bedenim ona dönmek de ara sıra aklına geliyordu ancak kısa süreli akışlarda hemen vazgeçilen kısacık zaman dilimlerinde. Bedenim kendi ihtiyaçlarını bile inkar eden durumdaydı. Kadınca davranışlarsa terk etmişti beni. Yüreği çırpınan bir çocuk gibi hayata tutunma derdinde oradan oraya savrulan bir ruh. Beden desen ruhla beraber ama onun istekleri değil de kendini bırakmanın telaşında. Yıllar geçti böylece... Kadın olarak kadınca hislerden uzak.

Sonra zamanın birinde tanıştım şirin bir esmer kadınla. Esmer kadın güzeldi, yüreği de kendi de.

Sonra sonra başladı değişimler çalışıyorduk birlikte. Sonra bir gün farklı bir enerjiyi deneyimledim onunla hooop değişiverdi her şey. Deneyimlediğim tam olarak ne bilmiyorum, sıkışmış ruhum bir anda parladı içimde. Genişlemeye başladı bedenimde. Bedenimden bile dışarıya taştı desem abartmış olmam. Beden parlar mı dışarıdan “evet”. Beden, hissettirir mi kendini dışarıdan “evet”.

Akmaya başladı enerjisi, benden, topraktan, havadan yanına yaklaştığım bir çiçekten. Durmadan akan, kendine de alan doğayla bütün hisseden bir ruh. Bedenime üflendi yeniden sanki. Bembeyaz bir ışıltı var içimde. Bedenimi tüm olarak hissedebiliyor, yaşadığım her bir anı duyumsayabiliyorum. Ruhum kadın olarak bedenimle beraber. Ruhum ışıldayan bir şeffaflıkta. Bazen taşıyor, bazen akıyor, bazen de duruyor yeniden.

Kırılganlığı, cesareti, bağırması, ağlaması değişti ritmimin. Sabah kalktığımda gördüğüm ben yıllar önce her baktığımda muhteşem dediğim ben. Senelerdir neredesin? Nereye gizlendin?

Senelerdir arkalarda bir yerlerde kalan ben, kendiyle yüzleşti. Engeller çıkartıp ertelenenler bir bir hayata geçmeye başladı.

Bir kadın kendinden vazgeçtiğinde durur zaman. Akan sadece yıllar olur. Bir kadın kendini bulduğundaysa kendiyle beraber çevresindeki her alan artar, çoğalır. Kadın kadınca hislerle kendi olur. An olur, yaşam olur...


Share

34 yorum:

  1. Ne kadar guzel anlatmissiniz kaleminize saglik;-)

    YanıtlaSil
  2. Elinize yüreğinize sağlık,ışıltımızı kaybetmememiz dileğiyle sevgiler.

    YanıtlaSil
  3. Kadın kendini kaybederse etrafı da çok şey kaybeder. çünkü kadın kendisi olabilirse, güçlü olabilirse Heryere neşe, mutluluk, sağlık ve emeklerini saçar. bu toplum kadının kıymetini bilse çok şey kazanır....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tüm kadınların kendi olarak yaşayabilmesi hayalim benim… Kadının olduğu her yer ışıldar… Sevgiler...

      Sil
  4. Kalemine sağlık muhteşem bir yazı olmuş ♥

    YanıtlaSil
  5. Kaleminize ve yüreğinize sağlık muhteşem bir yazı olmuş.

    YanıtlaSil
  6. Durmak yok biz kadınlara. Hep birlikte yola devam :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kadınlar durmazsa iyi olur tabi :) sevgiler

      Sil
  7. Hiçbir zaman vazgeçmeyelim içimizdeki çocuktan ve kadından :)
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen sihirlimavi… İçimizden geldiği gibi :)

      Sil
  8. klavyene sağlık nefis bir yazı sevgiler

    YanıtlaSil
  9. Yorum yapan herkesin dediği gibi çok güzel bir yazı olmuş. Kadın sadece çocukken kendine aittir, kendine sahiptir. Genç kız olup aşık olur kendinden vazgeçer, kariyer hırsı ile kendinden vazgeçer, evlenir çocukları için vazgeçer. Ama dışarıdan gelecek tek bir hamle ona çocukluğundaki enerji ve masumuyieti verebilir.
    Tekrar kutluyorum bu güzel yazı için.
    Sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim… İçimden geldiği gibi… Sevgiler

      Sil
  10. Lenin bir sözü vardır çokta severim Kadınsız Devrim olmaz .Sizinde yüreğinize ve bileğinize sağlık.Kadını ve kadın olmayı çok güze ifade etmişsiniz sevgiler

    YanıtlaSil
  11. Lenin bir sözü vardır çokta severim Kadınsız Devrim olmaz .Sizinde yüreğinize ve bileğinize sağlık.Kadını ve kadın olmayı çok güze ifade etmişsiniz sevgiler

    YanıtlaSil
  12. Siz kaç yaşınızdasınız bilmiyorum ama. Ben 54 yaşındayım ve kendim olmayı başarmak için yeni yeni çaba göstermeye çalışıyorum. Umarım tüm kadınlar çok erken yaştan hatta kendini bildiği andan itibaren kendi olmayı başarır. Kendini ikinci plana atmaz. Duygularınızı ve yazınızı çok sevdim. İkinci kez okudum. Sevgiler devam diyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Birgül Hanım, 35 yaşındayım. Dediğiniz gibi ülkemizde büyük çoğunluk kendini arka plana atıp yaşamı sürdürmeye çabalıyor. Bunun değişmesi, kadınların kendileri olabilmeleri en büyük temennim… Sevgiler...

      Sil
  13. Merhaba, bloğunuzu yeni keşfettim ve hemen takibe aldım. Bana da beklerim ;) Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tamamdır Tuğba Hanım elbette uğrarım :)

      Sil
  14. Harika kelimeler dökülmüş yüreğinizden klavyenize:) teşekkürler keyifle okudum.
    Umarım kendi gibi yaşayabileceği yılları da görür kadınlar.
    Ezilir, kullanılır,dövülür, sen arkadan geleceksin denir, denir de aslın da hep korkulduğundandır ya öne geçerse, geçerse asla ulaşılamayacaktır bu bilinir de buna engel olunur bence.:)))
    sevgiler güzellikleri yaşayın hep.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Biraz olsun anlatabilmekti niyetim. Umarım herkes seçimleriyle bu söylediklerinizin tümünü kolaylıkla yaratır. Teşekkür ederim, sevgiler

      Sil
  15. Yüreğe dokunan bu güzel yazı için teşekkürler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben teşekkür ederim Nilgün Hanım.. Sevgiler

      Sil
  16. Kaleminiz çok kuvvetli çok beğenerek okuyorum yazılarınızı..Biz kadınlar çok güçlüyüz kimi zaman anne kimi zaman eş kimi zaman abla,arkadaş,işveren,çalışan oluyoruz bazen de hepsi birden.Yeter ki isteyelim ama bunları yaparken önce kendimizi,kadın olduğumuzu unutmadan..Sevgiler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Arzu Hanım ;) Kadın olmayı unutmadığımız zaman kendimiz olarak daha bir katkıyız sanki hayata…. Sevgiler

      Sil
  17. Kaleminize sağlık çok güzel bir yazı olmuş :)

    YanıtlaSil

Yorumlarınız Bizim İçin Çok Değerli..

SYMRNAİZ BÜTÜN HAKLARI SAKLIDIR. ©2014

TASARIM-GULTASARİM