28 Mayıs 2015 Perşembe

kendin olmak

Yorgunluk, yoğunluk, karmaşa, hırslar, mücadele eşittir başarı mıdır?
Ya da başarı eşittir mutluluk?
Ya da başarı nedir?

Başarmak, “bir işi istenilen biçimde bitirmek” olarak ifade edilir sözlüklerde.  İstenilen şekilde olan kısmına takılıyorum ben. İstenilen dendiğinde dışardan gelen bir güç hissediyorum kelimenin anlamında. Kendinden değil de dışardan istenilen gibi.

Çocukluğumdan beri sorguladığım bir alan burası. Başarmak, başarı dışarıdan bakıldığında toz pembe bir duruşa işaret ederken; yitirilen hayatları da simgeliyor sanki. İçi boşaltılmış sadece dışarının istediği gibi geliyor bana.

Yapmıyor muyuz; hepimiz böyle yaşıyoruz aslında. Dışardan olana kendini ispatlama çabasıyla. Yürümek öyle değildi mesela. Doğaldı, kendiliğinden gelen bir başarı hikayesi o. Aslında o yaş dönemlerinde yapılan her şey kişisel başarılardı. Sonra olan oldu, eğitimler, aile, arkadaş çevresi, büyükler, çevrendekiler, derken hooop sıyrılıverdi benlik kendinden. Olmayan biri gibi sürekli başarılı olma telaşına giriverdi. Aşkı, sevgiyi, doğayı, hatta yürümeyi bile unuttu.

Başarının getirdiği kolaylıklar dünyasında geziyor şimdi ruhlar. Geziyor da kendi değil sanki. Zamanın birinde söylenmiş; “mutluluğun sırrı bu” diye. Şimdi koşuyor da koşuyor... Yakalayamıyor oysa. Akşam yalnızlıkla bütünleştiğinde yetmediğini anladığı bir alanda kendiyle kalakaldığında anlıyor. O zaman baktığı kendiyle dışarısı arasında çırpınan bir ruh hissediyor ama boşuna. Öğrenilmiş olan daha ağır basıyor. “Başarılar beni mutlu eder” yalanını bir kez daha söyleyip dalıyor uykusuna.

Bedenin doğayla bütünleştiğinde verdiği tepkiler düşünüldüğünde aslında ait olduğuna yönelme hissi herkesin ortak hayali. Başarmanın ötesine geçen ruhun çırpınışının sesi de bu. Kendi olamayan, hep başkalarına yönelen ruhun isyanı bu.

Biraz da kendi olma adımının korkusu. Kendin olursan sorumluluk sana ait, kendin olursan sadece sen varsın, kendin olursan yapmak istediklerin var, kendin olursan çırpınmaz ruhun, kendin olursan mutluluk tam da sensin....

Kendin olursan ..........



Share

4 yorum:

  1. Aynnen böyle. Başka neler mümkün?

    YanıtlaSil
  2. Kendi olmayan, hep başkalarına yönelen ruh, elbet isyan eder. İnsanın en yalın olduğu hali kendi olduğu zamandır.

    YanıtlaSil
  3. çok doğru..Bloğunzuu takibe aldım bende bekliyorum

    YanıtlaSil

Yorumlarınız Bizim İçin Çok Değerli..

SYMRNAİZ BÜTÜN HAKLARI SAKLIDIR. ©2014

TASARIM-GULTASARİM