12 Ocak 2015 Pazartesi

Ufacık karmaşa...

Yaklaşık iki hafta bulunduğum ortamdan, çalıştığım alandan, yaşadığım şehirden uzak kaldım. Bu süre içerisinde milyarlarca farklı olay yaşandı dünya üzerinde. Benim çevremde de yüzlercesi. Bir fark var mı? diye bakındım öylece. Yok!....

Biraz karamsar oldum bir kaç gündür. Bu özellikle enerjiyle alakalı. Benim sahip olduğum enerji düzeyinde ciddi bir düşüş var. Birkaç gündür de bunu dengeleme çalışmaları yapıyorum. Bedenimle konuşuyor, sorular soruyor farkındalığımı davet ediyorum. Cevaplar gelmeye başladı. Hızlıdır benim evrenim, iletişim kurma noktasında ustalaşıyoruz belki de.

Öyle karamsar olmak değil aslında niyetim, beni buna yönelten olaylar zinciri. Herkesin ortak olarak üstünde taşıdığı ağırlığı hissediş aslında benimki. Mutsuzluğu, yalnızlığı, karamsarlığı... Kolay mı senelerdir öğretilerek yaşam biçimini alan kızgın yaşamın, öfkeli bağırışların yerini gülümseyen anlamlara bırakmak. Bir tarafım böylesi bir haykırıştayken; öbür yanım kolaylığın cazibesini tatmanın verdiği şımarıklıkla “evet” diyor. “Kolay, yeter ki sen iste!”.

Karlar kaplamış şehrin her bir yerini. Geldiğim yer de soğuktu, kar düşmeyen şehrim epey üşütüyordu. Tam ortadayım şimdi kaldığım yerde; orası burası derken, yarılamış ömrüm hem orayı hem de burayı... Yaşanmışlık da eşit artık. İki şehrim var artık benim...

Soğuk sadece teni değil, ruhları da üşütüyor buralarda. Soğuk, karlı, uzak...

Sonra bir sıcaklık, bir melodi, bir bakış, bir sevgi ısıtıyor her yeri. Uzak bir o kadar da yabancı. Aynı dünyanın birbirini dağıtan insanlarıyız hepimiz. Ah şu beklentiler olmasa...

Zıt kutuplardan işliyorum bugün; artı ve eksi düzeyindeyim. Ruhun dinginliğine, biraz huzursuzluk karışmış sadece. “Bana mı ait?”. Hayır, değil... Gönderiyorum sahibine. Dengeyi kurana kadar göndermeye devam. 

Bundan sıyrılmanın bir yolu da benim enteresan bakış açım; sevdiklerinizle vakit geçirmek. Sizi gerçekten mutlu eden, sizin de yanında mutlu olduklarınızla. Bu belki bir kedi, bir köpek; belki de hayatınıza anlam katan insanlar. Birlikte gülümseyen anlamlar yarattıklarınızla biraz daha fazla beraber olma zamanı...

Ve sormaya da devam;
Bundan daha iyi nasıl olur?
Başka neler mümkün?


Sevgiye neşe ve kolaylıkla ulaşabilmemiz için başka neler mümkün?

Share

2 yorum:

  1. Çok güzel yazıyorsun bitanem. Nasıl akıyo yüreğinden kalemine? Teşekkür ediyorum.

    YanıtlaSil
  2. :) Ben teşekkür ederiimm...

    YanıtlaSil

Yorumlarınız Bizim İçin Çok Değerli..

SYMRNAİZ BÜTÜN HAKLARI SAKLIDIR. ©2014

TASARIM-GULTASARİM