25 Aralık 2014 Perşembe

Duygularla konuşma...

“Benden kaçılıyor bugünlerde. Oysa büyük beklentilerin en zirvesindeyim. Ulaşılacak hayallerde en tepede; her an yakalanırmışım gibi en yakında.

Hayat gibi, hep bir adım ötede tutuluyorum artık.

Farklı coğrafyalarda, bambaşka hayatlarda hep böyle. Zincirlendim başka başka hallerin sonuçlarına. Hep tetikte yaşam...

Yaşam, milyarlarca türün bir arada olma hali. Birbirinden farklı, sonsuz sayıda birlikteliğin sembolü. Her biri birbirinden farklı fikirlere, inançlara, inanışlara, söylentilere, hikayelere, efsanelere sahip toplulukların alanı.

Her biri kendince hakim, sahip olduğu alana. Tıpkı yaşam içindeki prototip dünyalardaki sahiplikler gibi. Duygularda mı sahiplik yoksa? Kişiye özel, yaşama özel?

Öyle olsa da küçük yüreklerde kaldım ben. Onların kalplerinde ışıldıyorum. Büyükler dünyası da seviyor beni ama öyle çekingen, kimseler görmeden, duymadan, fark etmeden yaşatıyorlar beni. Kardeşim “utancı” davet ediyorlar hemen yanlarına, ben geldiğimde yakınlarına; ya da “korkuyu” çağırıyorlar. “Biri beni seninle görmesin” telaşında.

Bugünlerde kaçılıyor benden...

Anlıyorum ki artık beni istemiyorlar... 

Sesli düşündüm ben bugün “mutluluk” adına. Onun penceresinden bakarsan dünyaya “nasıl oluru?” merak ettim. Biraz üzgün hissettirdi bana kendini.

Gerçekten istemiyor mu yaşam artık onu?


Share

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumlarınız Bizim İçin Çok Değerli..

SYMRNAİZ BÜTÜN HAKLARI SAKLIDIR. ©2014

TASARIM-GULTASARİM