22 Ekim 2015 Perşembe

Düğümler


Yaşamın hızlı ilerleyişinde kaptırıp gidiveriyor akış. Uzun zaman yazmak gelmedi içimden. Politik olmayı seçmiyorum, bir görüşüm var elbette. Bunun sınavları üzerinden giden yaşanamamış hayatların eksildiği bir dünya yorgunluğu. Tarifsiz kalıyor kelimelerim yetmiyor. Daha birey odaklı yazmak, hikayelerimin odağı aslında.

Gözlemek, gözlediğini aktarmak adına çıkıyor benim cümlelerim galiba. Uzun zaman ara verdim içinden çıkılmaz sandığım düğümlerimin arasında çırpınıyordum. Karar verme zamanı geldiğinde karasızlık bir seçim değil, bahanelerin gerçekliği.

Bunlardan sıyrılıp kendin olabilmekse dürüstlüğün ilk adımı belki de. Yavaşça, sakince, dengede kalarak kararlar verme aşamasında ilerlerken. Dönüp duran hayatın içerisindeki rollerimi sorguladım. Zor bir sürecin ötesinde, kendinle kalabilmenin; kendine bakabilmenin, sorgulamanın, çıkışlar bulabilmenin sancısı sardı tüm bünyeyi.

Yok öyle denge “ha deyince” gelmiyor. Elbet destek lazım. En büyük yalanlar kendine söylenenler, gerçekleri gösterecek birileri elbet lazım. O zaman da devreye sevgili arkadaşım Ebru İnderesi Mutlugiriverdi yeniden. İnsan yaşamına değen her alanda bir başkasının yaşam desteği var aslında. Kimi saniyelik girip çıkarken, kimisi de uzun vadede aralıklı olarak yaşamlara değinip, dokunuyor.

Düğümlere takılı kalan yaşantıma yepyeni bir çalışmayla girdi Ebru. “Elementlerin dansı”. Yaptığımız çalışmanın bende bıraktığı izlerini tarif etmek adına başladım yazmaya yeniden. Artık zamanı geldi diye düşünüyorum.

Böylesi çalışmaların ruhsal anlamda katkılarının değeri tarifsiz. Seviyorum ben bu yöntemleri. İnsanları bambaşka alanlarda daha önce hiç deneyimlemediği bir yaşamın sınırlarına ulaştırıyor. Kendinle böylesine dürüstçe yüzleşebilmek zor olsa da, gerçekte var olanın yeniden düzenlenmesi anlamında önem taşıyor. Yaşam sorgulama noktasında deneyimlerin katkılarını bir kez daha gözler önüne seriyor. Kendini görmek insanı bir başka yönden aydınlatıyor. Tabi gerçek kendinle tanışmaya hazırsan.

Bir de  “bu dünyadaki en iyi insan benim. Benim dışımda herkes kötü, her şeyi de onlar yapıyor” gibi düşünce kalıbı içerisinde sıkışmış bir yaşam sürüyorsan.  O zaman  bu çalışmayı kesinlikle öneririm. Dürüstçe karşına gelen “sen” bu dünyadaki dengeni de toparlamaya gönüllü zaten. Biraz çaba da elbet senden gelecek.


Ben de çözülen düğümler anlamında süreç halen tamamlanmadı. Bazı alanlarda ilerleme hızlı olurken, bazılarıyla ilgili aşmam, toparlamam gereken dağınıklar halen mevcut. Onlar için de zaman gerekiyor. An be an değişimin güzelliği kucaklıyor.


Yaşamda düğümler bizler onları hayatımıza davet ettiğimiz müddetçe var elbette. Sonrası mı? Düğümleri tek tek keşfedip, çözmeye başladığın anda seninle yola devam ediyor....

Share

1 yorum:

  1. içimizdeki düğümleri çözebilsek gerçek bene ulaşacağız... ama gerçek benle yüzleşmek hiç kolay değil...
    ben neredeyse iki sene olacak kendimle savaşıyorum içimdekilerle yüzleşmek çok zor... umarım siz düğümlerinizden çok çabuk kurtulursunuz.... istemek en önemlisi belki de.... sevgiyle...

    YanıtlaSil

Yorumlarınız Bizim İçin Çok Değerli..

SYMRNAİZ BÜTÜN HAKLARI SAKLIDIR. ©2014

TASARIM-GULTASARİM