Bugün yazım oğluma. O henüz yedi yaşında.
Bana, bize o kadar çok katkısı oluyor ki hayata dair. Duruşuyla, söyledikleriyle
birey olarak seçimleriyle. Saygı duyuyorum ona, seçimlerine. İleride de böyle
devam etmesi için neler mümkün?
Hafta sonu bana öğrettiği küçük bir ders. Ders
diyorum farkında olmadan yaptıklarımızın bir özetiydi aslında. Farkındalığımın
artması anlamında da güzel bir işaret. Çocuklarımız bu işaretleri bizlere
sürekli gönderiyor, alıp kabul etmek de; görmeyi reddetmek de elimizde.
Gelelim yaşadığıma...
Geçen hafta babası ameliyat olduğu için
oğlumuza pek vakit ayıramadık. Bu bir hafta tatile de denk gelince evde oldukça
sıkıldı. Babası evde ancak onunla oynamıyor, sadece yatıp dinleniyor. Bu pek
hoşuna gitmiyordu ancak yapacak bir şey de yok. Sabrediyordu.
Gitmek istediği bir film vardı. Reklamlarını
görüyor “beni tatilde götürür müsün?” diye soruyordu. Bende götüreceğime söz
verdim.
Günlük telaşlar, eşimin iyileşme süreci derken
biraz yorulmuştum, o ise ısrarla sinemaya gitmek istediğini söylüyordu. En
sonunda –itiraf ediyorum biraz da kaçmak için- “tamam hafta sonu götüreceğim”
dedim.
Hafta sonu geldi, farkında çünkü ben işe
gitmedim evdeyim. “Ne zaman gideceğiz?” diye sordu. Çocukların ısrarcı
tutturmaları vardır, hatta bu konuda ileriye gidenlere bile şahit
olmuşsunuzdur. Oğlum bunu yapmıyordu. İstediği sadece sinemaya gitmekti. Ve şu
anki yaşında bunu tek başına yapamayacağına göre, beni ya da babasını ikna
etmesi en iyi yöntemdi. Babası iyileşme sürecinde olduğuna göre tek seçeneği
bendim. Ve ben de yetişmeye çalışan ebeveyn boyutuna geçmiştim.
Cumartesi oyunlarla, faaliyetlerle evde
geçirdik. Pazar günü sabah uyandığı gibi koşarak yanıma geldi. “Anne gidiyor
muyuz?” sorusuyla zaten tam dinlenememiş olan ben onu ikna etmeye çalıştım
“canım benim bugün gitmesek ben seni hafta içi bir akşam götürsem sinemaya”
dedim. Bir taraftan da kırıcı olmak istemiyordum.
O an yüzüme baktı. Hiçbir şey söylemedi
arkasını döndü odasına gitti. Geri geldiğinde elinde benim çocukluğumdan kalan
siyah bir oyuncak araba vardı. Benim oyuncağım olduğu için çok değer verdiğini
biliyordum. Defalarca birlikte oynadık.
“Al bunu artık sevmiyorum. Oynamak
istemiyorum” dedi. Sessizce, ağlamadan, bağırmadan...
Kalakalmıştım. Daha net nasıl anlatılır
bilmiyorum. Oğlum, o küçücük adam bana dersimi bir güzel vermişti. Tepkisini de
gayet net ortaya koymuştu. Yaptığım hatayı bir güzel de anlatmıştı. Basit bir o
kadar da derin bir ifade biçimiyle!
“Haklısın” dedim. “Sen al bu oyuncağı sende
kalmaya devam etsin. Gel biz internetten biletimizi alalım. Sonra da her zaman
yaptığımız anne-oğul sinema günümüzü başlatalım”.
Gözlerinin içi parladı, koşarak bilgisayarımı
getirdi sonra da ekledi; “aslında oyuncağımı çok seviyorum, sana kızmıştım”.
Ve bu tepkisi harika bir pazar günü
geçirmemizi sağladı. Aynı zamanda birey olarak orada durduğunu, yapılacak
işlerden daha önemli olduğunu da anlattı güzelce.
okurken gozlerım doldu desem.... kıyamam ıcım gıttı kuzum benım hassas melek...ohh pazar sahane gecmıs cok sevındım..sevgıler
YanıtlaSilwww.kuzununannesi.com
Ben de ona çaktırmadan ağladım zaten çok üzüldüm. Ne güzel öğretiyorlar bize aslında. Neyse ki hatırlattı bana unuttuğumu :) sevgiler...
SilKıyamam canım benim.
YanıtlaSil:) Neyse ki hemen fark edip güzel bir güne dönüştürebildim… Bana da iyi bir ders oldu...
Silaynen benim de gözlerim doldu
YanıtlaSiloğlunuzu allah bağışlasın, harika bir evlatmış
Onların her biri hediye :) Allah bağışlasın herkesin evladını...
SilOyyyy.. Rabbime emanet... ne içli ne akıllıca bir hareket.. maşallahhh
YanıtlaSil:) Sevgiyle kalın. teşekkürler güzel dilekleriniz için...
SilOyyy kıyamam canım benim. Ne kadar bilinçli güzel bir çocuk yetiştiriyorsunuz.
YanıtlaSilTeşekkür ederim Güzellik Hikayesi :) Bu konuda da deneyimlerimi aktarmaya devam edeceğim. Yaşanarak öğrenilen bir süreç hakikaten...
SilBenim kızımda bana bu şekilde dersler veriyor bende elimden geldiğince verdiğim sözleri aksatmadan yerine getirmeye çalışıyorum onlar bizim canlarımız yürekleri burkulduğunda bizim canımız çok yanıyor ne ilginç bir duygu değil mi .. sevgiler
YanıtlaSilEvet hakikaten farklı bir duygu… Kesinlikle çocukların yaptıklarına, söylediklerine daha bir dikkat etmek gerekiyor diye düşünüyorum ben de :) sevgiler...
Silayy kıyamam yaa çocuk işte diyip geçmemek lazım..onlar herşeyin farkındalar..
YanıtlaSilHem de herşeyin Seda Yılmaz :) Sevgiler...
SilAllah evladınızı size bağışlasın, okurken çok duygulandım..
YanıtlaSilAmin, çok teşekkür ederim….
SilErkek çocukları küçükken daha bir olgun gibi yada bizimkilerde öyle Oğlumda sakince dile getirir tepkisi ve sağlam kapak yapar bana.çocuk kalbi bambaşka ne kırılmalarına nede gözyaşlarına kıyamıyorum.bende bloguma beklerim seni takibe aldım kucak dolusu sevgiler gonderiyorum ;)
YanıtlaSilGülşah Önen teşekkür ederim. Ben de takibe aldım :) Özellikle bu anlamdaki yaşanmışlıklar çok değerli. :)
SilBloğun hayırlı olsun. Allah bağışlasın oğlunu maşallahhh ♥ Bu arada takibe aldım benim bloğuma da beklerim sevgiler ♥
YanıtlaSilhttp://blogkizsalseyler.blogspot.com
Kızsal Şeyler, teşekkür ederim… Ben de aldım takibe :)
SilÇocuklar nasılsa buyumusler farketmeden bixide boyle egitiyorlar ..bu arada nasıl mis gibi pürüpak bir blogdur burasi içim açıldı rengarenk bloglardan içim bayılmıştır..sevgiler
YanıtlaSilYıldız Emine Şahin çok teşekkür ederim beğeniniz için…Sade ve akıcı olmasını tercih ettim… :)
Silinanın yorumları okumadan önce gözlerim dolmuştu zaten yorum yazmak için aşağı doğru inerken herkesin benim gibi gözlerinin dolduğunu okudum. Çocuklar ...onlar saf temiz ve bizleri eğitecek kadar masumlar oğlunuzla gurur duymalısınız nasıl da güzel size küçücük bir sözle ne büyük şeyler anlatmış ben de kızımla buna benzer bir olay yaşadıktan sonra ona asla yapacağımdan emin olamadığım sözler vermedim.Allah tüm evlatları anne ve babalarına bağışlasın...
YanıtlaSilTeşekkürler ARZU'nun Lezzet Adası… Tüm iyi dilekleeer için :)))
Silçocukların öylesine zengin dünyaları var ki.. benim çocuğum yok ama öğrencilerimden biliyorum,bazen sizin söylediğiniz gibi ''ders'' veriyorlar.. çok ilginç tespitlerde bulunuyorlar..
YanıtlaSilsevgiyle kalın..
Evet o dünyanın zenginliği her birimize ayrı bir bilgi aslında. İlginç tespitleri de cabası :) Sevgileer...
SilAnneler çocuklara ne kadar şey öğretiyorlarsa bir o kadar öğreniyorlar :) çok hoşuma gitti..hemen takibe aldım. Bana da beklerim. beautycoma.blogspot.com
YanıtlaSilTeşekkürler…Ben de takibe aldım :)
SilSimdi cocuklar cok akilli.. Onlardan ogrenecegimiz cok sey var...
YanıtlaSilEvet Filiz Hanım hakikaten, herkesin bu farkındalıkta olmasını diliyorum…
Sil